PPSz-41

PPSz-41 (Pistolet Pulemiot Szpagina, broń nazywana jest potocznie Pepeszą) to radziecki pistolet maszynowy skonstruowany przez Georgija Szpagina. Broń wprowadzono do uzbrojenia w 1941r, Pepesza jest następcą pistoletu maszynowego PPD-40. Należy zaznaczyć że mimo podobnego wyglądu PPSz nie jest kopią fińskiego pistoletu maszynowego KP/-31 Suomi, jedyny skopiowany element to magazynek bębnowy. PPSz-41 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, zastosowano mechanizm uderzeniowy igliczny z iglicą stałą, strzelanie następuje z zamka otwartego. Broń zasilana jest nabojem pistoletowym 7,62x25mm. Zasilanie odbywa się z magazynków bębnowych o pojemności 71 naboi, na początku 1942r wprowadzono również alternatywne dwurzędowe magazynki łukowe o pojemności 35 naboi. Broń posiada przełącznik rodzaju ognia umożliwiający strzelanie ogniem pojedynczym i ciągłym, suwak przełącznika znajduje się przed spustem w kabłąku spustowym. PPSz posiada na rączce zamkowej bezpiecznik umożliwiający zabezpieczenie broni niezależnie od tego czy zamek znajduje się w przednim czy tylnym położeniu. Zastosowano kolbę stałą drewnianą przechodzącą w łoże, szyjkę kolby wyprofilowano w chwyt pistoletowy. W kolbie znajduje się miejsce na przybory do czyszczenia broni, okno wyrzutowe łusek umiejscowiono na górze komory zamkowej. Lufa osłonięta jest perforowaną osłoną, zakończenie osłony pełni rolę osłabiacza odrzutu. W celu zwiększenia trwałości lufy element ten jest wewnętrznie chromowany. Początkowo stosowano celownik krzywkowy z nastawami od 50 do 500m, później wprowadzono celownik przerzutowy z nastawami na 100 i 200m. W toku produkcji zmodyfikowano również zatrzask magazynka. Co ciekawe zamek w PPSz nie stykał się całą swoją powierzchnią z komorą zamkową, zastosowanie takiego rozwiązania spowodowało zwiększenie niezawodności. Zdobyczne pistolety maszynowe PPSz były wykorzystywane w Wehrmachcie pod oznaczeniem MP717(r). Niektóre zdobyczne egzemplarze zostały przez Niemców dostosowane do naboju 9x19mm Parabellum poprzez wymianę lufy oraz zastosowanie adapteru umożliwiającego zasilanie broni z magazynków od pistoletu maszynowego MP40. Przekalibrowane przez Niemców Pepesze posiadały oznaczenie MP41(r). W Finlandii również rozważano dostosowanie zdobycznych pistoletów maszynowych PPSz do naboju 9x19mm Parabellum, przekalibrowane egzemplarze miały być zasilane z magazynków od KP/-31 Suomi. Fińskie próby dostosowania zdobycznych PPSz do naboju 9x19mm nie wyszły poza stadium prototypu. Zalety pistoletu maszynowego PPSz-41 to niezawodność, prosta konstrukcja, dobry bezpiecznik oraz chromowana wewnętrznie lufa. Największa wada to stosunkowo duża długość broni. Ogółem wyprodukowano około 5 milionów Pepesz.

nabój 7,62x25mm
prędkość początkowa pocisku 500m/s
energia kinetyczna pocisku 690J
długość lufy 269mm
długość 843mm
masa 3,63kg niezaładowany

4,15kg z pełnym magazynkiem łukowym na 35 naboi

5,4 z pełnym magazynkiem bębnowym na 71 naboi
szybkostrzelność teoretyczna 800-1200 pocisków na minutę